Björgvin Guðmundsson skrifar:
Kjarabarátta eldri borgara á erfitt uppdráttar og skilar ekki alltaf miklum árangri. Félög eldri borgara gera ályktanir um kjaramál og senda þær valdhöfunum; einnig er rætt við stjórnarherrana og útskýrt fyrir þeim, að lífeyrir aldraðra sé of lágur hjá þeim, sem einungis hafa tekjur frá almannatryggingum og skerðingar of miklar. Ályktanirnar lenda oftast í ruslakörfu valdhafanna og viðræður við þá skila litlu. Ég hef lagt til,að teknar verði upp nýjar baráttuaðferðir: Leitað verði samstarfs við verkalýðshreyfinguna og þess óskað,að hún taki upp kjarakröfur eldri borgara í viðræðum við stjórnvöld. Reynt hefur verið að fara þá leið og þegar verkalýðshreyfingin tók upp mál eldri borgara við stjórnvöld skilaði það árangri. Stjórnvöld hlusta á verkalýðshreyfinguna enda hefur hún vopnin; hún hefur mikið vald. Á þessu samstarfi þarf að verða framhald. Einnig tel ég, að fara megi dómstólaleiðina. Stefna á ríkinu vegna brota á stjórnarskrá og vegna mannréttindabrota gagnvart öldruðum.
Hagvöxtur er meiri á Íslandi í dag en á nokkru öðru hinna Norðurlandanna. Samt gera íslensk stjórnvöld ekkert til þess að bæta kjör aldraðra. Kjör þeirra verst stöddu eru áfram 197 þúsund kr á mánuði eftir skatt hjá giftum og 230 þúsund á mánuði hjá einhleypum eftir skatt. Sumir telja,að ekki eigi að finna að þessu. En ég er á annarri skoðun. Ég tel,að berjast eigi gegn þessu ranglæti þar til það hefur verð leiðrétt. Þetta eru ekki mannsæmandi laun. Kjör aldraðra voru skert meira um síðustu áramót en sem svaraði hungurlúsinni sem aldraðir fengu í „kjarabót“. Skerðing húsaleigubóta jókst um áramót og aðrar skerðingar jukust einnig, þannig að hungurlúsin hvarf strax.Það er bæði verið að fremja stjórnarskrárbrot og mannréttindabrot á þeim eldri borgurum,sem verst eru staddir. Greinin birtist fyrst á http://gudmundsson.blog.is/blog/bjorgvin_gudmundsson/