Hvers vegna ljúgum við til um aldur, er spurning sem Thomas Helsborg veltir fyrir sér í grein á vef danska ríkisútvarpsins.Thomas segir að í gamla daga hafi engum dottið í hug að ljúga til um aldur en það hafi breyst síðast liðin hundrað ár.Fyrir þann tíma hafi fólk verið ungt eða gamalt og margir hafi ekki vitað um fæðingardag sinn eða ár. Þetta breyttist í Danmörku árið 1891, en þá voru sett fyrstu lögin þar sem réttindi fólks voru ákvörðuð út frá aldri. Þá hafi viðhorf fólks farið að breytast og menn hafi í ríkari mæli brugðið fyrir sig hvítri lygi þegar spurt er um aldur.
Í dag sé svo komið að flestir hafi á einhverjum tímapunkti sagt ósatt um hversu gamlir þeir séu og þeim fari fjölgandi. En hvers vegna? Skýringarnar eru nokkrar að mati Thomasar. Aldur er meira en tala á blaði. Árafjöldi er eitt mikilvægasta mælitækið sem við notum til að vega og meta hvert annað og flokka fólk í hópa.
Fólk í dag hefur ástæðu til að segja ekki satt til um aldur. Það fær til dæmis afslátt í sumum verslunum og fyrirtækjum þegar nær ákveðnum aldri. En flestir segja hins vegar ósatt um aldur sinn af hégómaskap einum saman. Til dæmis til að ganga í augun á hinu kyninu. Önnur ástæða er svo æskudýrkun þjóðfélagsins. Það er talinn veikleiki að eldast. Þess vegna reynum við að halda ellinni eins fjarri og hægt er og gerum það meðal annars með því að segja ekki sattt og rétt frá því hversu gömul við erum.
