Formaður Landssambands eldri borgara, ásamt formönnum nokkurra stærstu félaga eldri borgara í landinu skora á stjórnmálaflokkana að tryggja fólki úr þessum aldurhópi sæti á framboðslistunum fyrir Alþingiskosningarnar í haust, þannig að fleiri raddir eldri kynslóðarinnar fái að heyrast í sölum Alþingis. Vakin er athygli á því að nú eru um 45.000 manns hér á landi 67 ára og eldri. Um 75.000 eru sextugir og eldri. Landssambandið hefur jafnframt sent bréf til aðildarfélaganna um allt land og hvatt þá til þáttöku í stjórmálabaráttunni.
Formönnum stjórnmálaflokkanna var einnig sent bréf, þar sem þessari áskorun er beint til þeirra. Í bréfinu segir:
Það er staðreynd að þeir sem eru komnir á eftirlaun í samfélaginu njóta margir hverjir ekki sömu réttinda og aðrir þegar kemur að því að hafa áhrif á eigin stöðu. Þeir hafa engan samningsrétt um kjör sín, alltof margir þeirra sem eldri eru hafa laun sem eru undir lágmarkslaunum í samfélaginu og búa við tvöfalt skattkerfi, bæði hjá Ríkisskattstjóra og Tryggingastofnun ríkisins. “Ellilífeyrir” frá TR er nú rétt um 266 þúsund krónur á mánuði. Það eru hins vegar fáir sem njóta hans að fullu vegna mikilla skerðinga. Atvinumarkaðurinn hafnar gjarnan eldra fólki og ýtir því út af vinnumarkaðinum, jafnvel áður en það nær lögboðnum eftirlaunaaldri. Þessi hópur lifir hins vegar lengur við betri heilsu en áður og margir bæði vilja og geta haldið áfram starfi. Þessu virðist afskaplega lítill gaumur gefinn á löggjafarsamkundunni, því ekkert breytist ár eftir ár.
Bent er á það í bréfinu að fyrir hverjar kosningar heiti frambjóðendur allra flokka því að bæta hag eldra fólks, en þegar komi að því að semja stjórnarsáttmálana eftir kosningar, lendi málefni eldri kynslóðarinnar yfirleitt aftarlega á forgangslistanum. Sveitarstjórnir hafi stofnað öldungaráð og það sé tími til kominn að “öldungadeild” verði sett á stofn við Alþingi Íslendinga.
Sá tími er nefnilega liðinn þegar eldra fólk var fyrst og fremst “þakklátir þiggjendur” sem höfðu sig lítt í frammi í þjóðfélagsumræðunni. Eldra fólkið í dag vill og ætlar sér að hafa áhrif á stöðu sína í samfélaginu. Fyrsta skrefið í þá átt er að höfða til stjórnmálaflokkanna, að fjölga fólki sem er komið á efri ár á framboðslistum sínum í kosningunum í haust og sýna þannig í verki að þeir meti þekkingu og reynslu þessa fólks til jafns við þekkingu og reynslu annarra aldurshópa. Eldra fólk hefur ekki áhuga á að vera “uppá punt” á listunum. Það vill komast á þing til að hafa áhrif.
