Svarti dauði og rauður hundur
Sigrún Stefánsdóttir skrifar um bólusetningu átta ára ömmustráks
Fara á forsíðu
Svona er lífið
Ófyrirsjáanleikinn
Óttar Guðmundsson geðlæknir skrifar
Njótum þess sem nálægt stendur
Þráinn Þorvaldsson skrifar. „Pabbi, vissir þú að sjá má í mælaborðinu hvoru megin bensínlokið er á bílum?“ spurði Sif dóttir mín dag einn þegar við ræddum saman. Ég svaraði því neitandi. Við eigum tvo Suzuki bíla annar er 16 ára
Skammdegisáætlun í stað áramótaheits
Góð ráð frá Sigrúnu Stefánsdóttur um hvernig stytta megi skammdegið og létta sér lífið
Fjölbreytnin í fábreytninni
Gullveig Sæmundsdóttir fyrrverandi ritstjóri skrifar. Fyrir rúmum tveimur árum fór ég síðast til útlanda en þá fór ég í skemmtilega ferð til Spánar. Síðan ekki söguna meir. Nú stendur reyndar til að haldið verði út í heim í næsta mánuði
Gripið til meiri takmarkana en faraldurinn krefst
– Ástæðan er að ekki er hægt að útskrifa eldra fólk af Landspítalanum
Með Covid í kjallaranum
Sigrún Stefánsdóttir upplifir undarlegt jólahald um þessi jól, eins og svo margir aðrir
Jólin hér og nú
Inga Dagný Eydal skrifar hugleiðingu
Algengara að íþróttafólk þurfi gangráð síðar á ævinni
Það kom Þráni Þorvaldssyni á óvart að þeir sem hreyfa sig mikið skuli frekar þurfa gangráð
Verðugt verkefni fyrir Willum
Nýr pistill eftir Jónas Haraldsson
Ungur, gamall eða bara miðaldra –
Á meðan við erum börn getum við ekki beðið eftir því að eldast nógu mikið til að geta verið gildir þátttakendur í samfélaginu. Svo náum við því takmarki fyrr en varir og „þátttakan“ hefst en þá fylgir oft meiri ábyrgð
Því meiri óreiða, því betra fyrir sálina!
Sigrún Stefánsdóttir lýsir því í nýjum pistli þegar hún tók ísskápinn sinn í gegn
Svampur Sveinsson fær harða samkeppni
Guðrún Guðlaugsdóttir blaðamaður skrifar gudrunsg@gmail.com Í mislangri innilokun vegna Covid19 hefur ýmislegt gerst sem hefur bætt manni upp að geta ekki sótt viðburði eins og venjulega. Eitt af því skemmtilega sem á dagana hefur drifið eru heimsóknir dóttursonar og vinar
Sveinn sveitarbót
Dauðinn er ekki lengur hluti af tilverunni heldur hefur flutt sig inn á sérstakar stofnanir, segir Óttar Guðmundsson í þessum pistli
