Einmana makar alzheimerssjúklinga
Guðrún Guðlaugsdóttir skrifar pistil um þessa erfiðu stöðu hjóna eða sambýlisfólks
Fara á forsíðu
Greinar: Guðrún Guðlaugsdóttir
Vegferð flókinna fyrirmæla
Það getur ýmislegt farið úrskeiðis þegar fólk er óvant að nota staðsetningarapp.
Gigtarskikkjan góða
Guðrún Guðlaugsdóttir veltir fyrir sér gigtar- og nuddtækjum sem fólk gefur í jólagjafir, kannski gigtarskikkjan verði jólagjöfin í ár
Sjálfsmyndin sára
Það getur haft áhrif á sjálfsmyndina að hætta að vinna. Guðrún Guðlaugsdóttir fjallar um þetta í nýjum pistli.
Skotthúfan sem grét
Guðrún Guðlaugsdóttir segir sögu þessarar sérstöku skotthúfu
Hver er stærsta gjöfin?
Með reglulegu millibili kemur upp spurningin: „Hvað á ég að gefa – maka, mömmu, pabba, dóttur, syni, barnabörnum, vinkonu og svo framvegis, segir Guðrún Guðlaugsdóttir.
Sagan um gamla leðursófann
Guðrún Guðlaugsdóttir skrifar um vandann þegar gamli þægilegi sófinn er úr sér genginn
Heldur vil ég vera svöng
Stolt er vissulega virðingarvert í sjálfu sér en á því þarf að vera hóf eins og flestu öðru, segir Guðrún Guðlaugsdóttir.
Brosað gegnum tárin
Um hátíðar rifna oft upp hjartasár sem fólk hefur orðið fyrir, segir Guðrún Guðlaugsdóttir í þessum pistli
Elskulegur upplestur
Það getur verið gott og gefandi að lesa upphátt fyrir aðra, segir hún Guðrún Guðlaugsdóttir.
Bílpróf og eftirminnilegir árekstrar
Einu merkilegu hef ég tekið eftir. Karlar vilja nánast alltaf keyra þótt konur þeirra hafi bílpróf, sjái ágætlega og aki sjálfar um borg og bý þegar þær eru einar á ferð, segir Guðrún Guðlaugsdóttir.
Skrælinginn á kirkjubekknum
Hversu mörg sæti er eðlilegt að taka frá fyrir eina fjölskyldu við kirkjulegar athafnir? Guðrún Guðlaugsdóttir veltir því fyrir sér í þessum pistli
Fataklúbbar gætu verið málið
Í fataklúbba væri hægt að koma til dæmis með fallega peysu og fá eitthvað annað fatakyns í staðinn. Þarna er verið að tala um fataskipti til frambúðar, segir Guðrún Guðlaugsdótttir í pistli sínum.
Yfirlæknirinn er að tala í landsímann
Alltof lengi hefur of mörgu eldra fólki á Íslandi liðið eins og konunni sem mátti þjást með sængina uppi í sér af því að yfirlæknirinn var í símanum segir Guðrún Guðlaugsdóttir
